درس دوم برنامه نویسی گولنگ

درس دوم برنامه نویسی گولنگ در مورد قواعد نوشتاری (syntax) است که در هر زبان برنامه نویسی قواعد نوشتاری آن متفاوت می باشد. برای یادگیری هر زبان برنامه نویسی اولین و مهم ترین مرحله، یادگیری قواعد نوشتاری آن زبان است. برای یادگیری زبان گولنگ می توانید به سایت آموزش برنامه نویسی در کرج مراجه کنید.

 قواعد نوشتاری (syntax)

یک فایل Go از بخش های زیر تشکیل شده است:

package declaration

import packages

Functions

Statements and expressions

برای درک بهتر کد زیر را ببینید:

package main
import (“fmt”)

}()func main
fmt.Println(“Hello World!”)
{

خط اول : در مورد پکیج main یا اصلی است که به نوعی تمامی دایرکتوری ها و قسمت های مختلف در این پکیج قرار می گیرند. در زبان go هر برنامه بخشی از یک پکیج است.

خط دوم : import کردن است که به نوعی مسیر استفاده از یک کلاس یا کل پکیج را به کامپایلر می گوید. در این جا import (“fmt”) به ما امکان می دهد فایل های موجود در بسته fmt را باز کند.

خط سوم : در حقیقت قرار دادن یک فضای خالی است که موجب خواناتر شدن کدها می شود

خط چهارم : func main() {}  یک تابع است. هر کدی که در براکت های مجعد آن {} باشد اجرا خواهد شد.

خط پنجم : fmt.Println() تابعی است که از بسته fmt در دسترس است. برای خروجی/چاپ متن استفاده می شود. در مثال ما Hello World!” ” را خروجی می دهد.

در Go، هر کد اجرایی متعلق به بسته اصلی است.

Go statement (عبارات زبان )

نکته اول : fmt.Println (“Hello World!”) یک عبارت است. در Go، عبارات با پایان دادن به یک خط (با زدن کلید (Enter یا با نقطه ویرگول “;” از هم جدا می شوند.

نکته دوم : در زبان go زمانی که کلید enter میزنی در حقیقت یک “;” به انتهای خط اضافه کردی فقط نشون نمیده بنابراین چه کلید enter بزنی چه “;”  تفاوتی نداره و زبان حساس نیست.

نکته سوم : براکت به تنهایی نمی تواند در ابندای خط قرار بگیرد.

Go Comments

کامنت به عنوان یک متن که در زمان اجرا کد نادیده گرفته می‌شود. کامنت برای توضیح دادن کد استفاده می شود که در این زبان همانند بقیه زبان های برنامه نویسی هم به صورت تک خط و کوتاه که با //  نوشته می شود. یا به صورت چندخطی و طولانی است با /* */ نوشته می شود.

توابع خروجی GO

Go سه عملکرد برای خروجی متن دارد:

Print()

Println()

Printf()

تابع Print()

تابع Print() آرگومان های خود را با فرمت پیش فرض چاپ می کند. به عنوان مثال :

package main
import (“fmt”)

func main () {

var i,j string = “Hello”,”World”

fmt.Print(i)
fmt.Print(j)
}

Result : HelloWorld

چند نکته :

۱) در صورتی بخواهیم آرگومان ها را در خطوط جدید چاپ کنیم، باید از \n استفاده کنیم.

۲) می توان تنها از یک  Print() برای چاپ چندین متغیر استفاده کرد.

۳) اگر بخواهیم بین آرگومان های رشته ای فاصله اضافه کنیم، باید از ” ” استفاده کنیم.

۴) Print() یک فاصله بین آرگومان ها وارد می کند اگر هیچ کدام رشته ای نباشند:

تابع Println()

تابعPrintln()  مشابه Print() است با این تفاوت که یک فضای خالی بین آرگومان‌ها اضافه می‌شود و یک خط جدید در پایان اضافه می‌شود:

تابع Printf()

تابع Printf() ابتدا آرگومان خود را بر اساس فعل قالب بندی داده شده قالب بندی می‌کند و سپس آنها را چاپ می کند.

در اینجا از دو فعل قالب بندی استفاده خواهیم کرد:

%v برای چاپ مقدار آرگومان ها استفاده می شود.

%T برای چاپ نوع آرگومان ها استفاده می شود.

به عنوان مثال :

package main
import (“fmt”)

func main() {
var i string = “Hello”
var j int = 15

fmt.Printf(“i has value: %v and type: %T\n”, i, i)
fmt.Printf(“j has value: %v and type: %T”, j, j)
}

 : result

i has value : hello and type: string

j has value : hello and type : int

برای دیدن درس سوم برنامه نویسی گولنگ اینجا رو بزن